Alle Artikel mit dem Schlagwort: adustus

Echinocereus in Habitat - Echinocereus adustus subsp. roemerianus, Mexico, Durango, Canatlan

Echinocereus adustus subsp. roemerianus, Mexico, Durango, Canatlan

Echinocereus adustus G. ENGELMANN subsp. roemerianus W. RISCHER Der Echinocereenfreund 16(2):44 (2003) Holotypus Mexico, Durango, Canatlan, Feld-Nummer RR10, R.C. RÖMER 6066714, März 10, 1998 [UNAM] Synonyme Keine Etymologie Echinocereus = Igelsäulenkaktus adutsus = gebräunt reomerianus = benannt nach R.C. Römer Originaltext der Erstbeschreibung (lateinische Diagnose) Corpus globosum, postea cereoideum et longius, planta ad 100 mm alta, ad 80 mm diametrus. E. adustus ssp. roemerianus ab E. adusto ssp. adusto mojore numero costarum, spinarum radialum, spinarum centralium differt. E. adosto ssp. roemerianus ab E. adusto ssp. schwarzii majore numero costarum, minore numvero spinarum radialum, majore numero spinarum centralium differt. Semen imprimis ordine cutilae et tuberculorum a semine Echinocerei adusti ssp. adusti et Echinocerei adusti ssp. schwarzii differt. Morphologische Merkmale (eigene Untersuchungen) Pflanzenkörper einzeln, kugelig bis rund, im Alter kurzzylindrisch, Höhe bis 10 cm, Durchmesser bis 8 cm.  Epidermis grün. Rippenanzahl 13-19. Wurzeln faserig verzweigt. Areolen rund bis oval. Randdornen 18-25, bis 20 mm lang, cremefarben, im Alter vergrauend, dunkler gespitzt. Mitteldornen 5-9, bis 50 mm lang, cremefarben, im Alter vergrauend, dunkeler gespitzt, abstehend. Knospe spitz zulaufend. …

Echinocereus Online - Kategorie Publikationen

Echinocereus adustus, Mexico, Chihuahua, Cusihuiriachic

Echinocereus adustus ENGELMANN Wizlizenus – A Tour to Northern Mexico 1846-1847: 104 (1848) Locus typicus Mexico, Chihuahua, Cusihuiriachic, 1900 m NN, Wislizenus 1846 Synonyme Cereus adustus Cereus adustus var. radians Cereus rufispinus Echinocereus caespitosus var. adustus Echinocereus caespitosus var. rufispinus Echinocereus pectinatus var. adustus Echinocereus pectinatus var. rufispinus Echinocereus radians Echinocereus rufispinus Etymologie Echinocereus = Igelsäulenkaktus dasyacanthus = mit Stacheln dicht bewachsen adustus = versengt, bräunlich Originaltext der Erstbeschreibung Echinocereus adustus, n. sp., ovatus, 13-15-costatus; areolis elevatis, lanceolatis, approximatis, junioribus albo-tomentosis; aculeis radialibus 16-18 adpressis, albis, apice adustis; 4-5 superioribus brevibus, setaceis, lateralibus inferioribusquc longioribus, robustioribus, centrali nullo. Cosihuiriachi.—Plant 1.5 to 4 inches high, 1 to 2 in diameter; upper spines 1 , lower about 2, and lateral 4 to 5 lines long. Morphologische Merkmale (eigene Untersuchungen) Pflanzenkörper meist einzeln, kurz zylindrisch, aufrecht, Höhe bis 15 cm, Durchmesser bis 8 cm.  Epidermis grün bis dunkelgrün. Rippenanzahl 11-16, Rippenabstand 6-12 mm, Rippenhöhe bis 4 mm. Wurzeln faserig verzweigt. Areolen oval, 3-4 mm lang, 2-3 mm breit, Areolenabstand bis 6 mm. Randdornen 16-23, bis 17 mm lang, …

Echinocereus Online - Kategorie Erstbeschreibungen

Echinocereus adustus ENGELMANN subsp. adustus

Echinocereus adustus ENGELMANN subsp. adustus WISLIZENUS. – Mem. Tour North. Mex.: 104 (1848) Echinocereus adustus, n. sp., ovatus, 13-15-costatus; areolis elevatis, lanceolatis, approximatis, junioribus albo-tomentosis; aculeis radialibus 16-18 adpressis, albis, apice adustis; 4-5 superioribus brevibus, setaceis, lateralibus inferioribusquc longioribus, robustioribus, centrali nullo. Cosihuiriachi.—Plant 1.5 to 4 inches high, 1 to 2 in diameter; upper spines 1 , lower about 2, and lateral 4 to 5 lines long. Lesen Sie das komplette Werk hier online.

Echinocereus Online - Kategorie Standortberichte

Echinocereus adustus subsp. roemerianus, Mexico, Durango, Canatlan

Ein erst vor wenigen Jahren gefundener Standort hat sich ebenfalls in die Liste unserer Favoriten eingereiht. Das von dem Münchner Kakteenfreund Richard Chr. Römer entdeckte Habitat mit Vorkommen der nach ihm benannten Unterart Echinocereus adustus subsp. roemerianus und einer kleinwüchsigen Mammillaria saboe subsp. roczekii, liegt in der Nähe des Ortes Canatlán im Bundesstaat Durango. Abseits der Hauptstraßen in einer atemberaubend schönen Umgebung lassen sich beide Pflanzen zu Massen finden. Zu unserer Freude konnten wir bei einem der Besuche sogar beide gleichzeitig in Blüte antreffen, wenngleich die Mammillaria hinsichtlich des Blühzeitpunktes wesentlich mehr schwankt. Im steinigen und felsigen Areal bei pH-Werten um 4,5 wachsen dort in Begleitung Echinocereus polyacanthus, Mammillaria senilis, Mammillaria longiflora und Agave spec. Die kleinen Köpfe der Mammillaria saboe subsp. roczekii sind ohne Blüten sehr schwer zu entdecken und nur ein Kriechen auf allen Vieren ermöglicht das sichere Auffinden dieser herrlichen Pflanzen. Hat man das Glück während der Blühphase anwesend zu sein, sind die Felsplatten von kleinen rosafarbenen Blüten nur so übersät und man glaubt auf einer frischen Blumenwiese zu stehen.